شتاب گرفتن عقربه‌های ساعت رستاخیز/ آیا پایان جهان فرا رسیده است؟
تاریخ انتشار: ۲ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۵۶۳۲۰
خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: ساعت رستاخیز از سال ۱۹۴۷ به عنوان اخطاری برای دانشمندان اتمی جهان درباره خطرات سلاح‌های اتمی آغاز به کار کرده است. در آن سال عقربه این ساعت هفت دقیقه تا نیمه شب را نمایش می‌داد، نیمه شب به معنی نابودی نسل بشر است. اما ایده ساخت ساعت رستاخیز از کجا آمده و چه عواملی در تغییر عقربه‌های این ساعت تأثیر گذار هستند؟
ساعت آخرالزمان چیست؟
ساعت رستاخیز که پس از جنگ جهانی دوم ساخته شده، در واقع نمادی از هشدارهای دانشمندان درمورد تحولات و رخدادهای مخرب و ویرانگری است که بشریت را به پایان حیات خود نزدیک می‌سازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وقوع دو جنگ جهانی در نیمه اول قرن بیستم با میلیون‌ها کشته و زخمی سبب شد تا گروهی از دانشمندان «ساعت‌نمایی» را بنا نهند که عقربه‌های آن براساس تحولات مهم جهان حرکت رو به سمت نیمه شب یا عقب نشینی از این زمان نهایی را تجربه می‌کنند.
دانشمندان سازنده این ساعت می‌گویند در این طراحی، عقربه‌های ساعت با توجه به عوامل زیادی جلو و عقب کشیده می‌شود. از این منظر هرچه این ساعت به نیمه شب نزدیکتر باشد به این معناست که حیات و جامعه بشری نیز به پایان خود و رسیدن آخرالزمان نزدیکتر شده که هشداری هولناک برای جهان است.
اعضای «بولتن دانشمندان اتمی» سازندگان و تنظیم کنندگان عقربه‌های ساعت هستند و این تعیین زمان برای آن است که بررسی شود که آیا اقدامات کشورها به خصوص قدرت‌های بین المللی در هر سال به میزان انسان و جهان را از نابودی دور یا به آن نزدیک کرده است.
در کارکرد این ساعت که از سال ۱۹۴۷ توسط دانشمندان و محققان اتمی عضو این بولتن نگهداری و حفاظت می‌شود، رخدادهای مهم مانند احتمال وقوع بروز جنگ هسته‌ای و شیوع یا همه گیری بیماری‌های مرگبار تأثیر گذاشته است.
عوامل دیگری مانند تغییرات اقلیمی و تحولات مرتبط با علوم و فناوری‌های جدید ساخت بشر که امکان بروز آسیب‌های جبران ناپذیر را نیز تقویت می‌کند نیز از سال ۲۰۰۷ در کارکرد عقربه‌های این ساعت انعکاس یافته است.
در سال ۲۰۲۰ کارشناسان با درنظرگرفتن تهدیدات مرتبط با زمین و تنش‌های پیرامون مساله هسته‌ای شتاب این ساعت بزرگ را سرعت بخشیده و عقربه‌های آن را روی ۱۰۰ ثانیه مانده به نیمه شب یعنی ساعت ۲۳ و ۵۸ دقیقه و ۲۰ ثانیه تنظیم کردند ."۲۳:۵۸:۲۰"
روند اتخاذ تصمیم در مورد تنظیم عقربه‌های ساعت
تصمیم گیری در مورد ساعت آخرالزمان بسیار مهم است و کارویژه و مسیر خود را طی می‌کند. اعضای بولتن دانشمندان اتمی با مشورت گروه‌های مختلفی از دانشمندان در حوزه‌های مختلف شامل ۱۵ برنده جایزه نوبل در مورد زمان بندی عقربه‌های این ساعت به شور می‌نشینند.
تحلیل این دانشمندان از تحولات و رخدادهای مخرب است که احتمالات مرتبط با وقوع یک فاجعه جهانی را وزن می‌دهد.
تغییرات مهم ساعت آخرالزمان
۱۹۴۷
برای اولین بار عقربه‌های این ساعت روی ۷ دقیقه به نیمه شب تنظیم شد.
۱۹۵۳
به دلیل نخستین بمب هیدروژنی توسط آمریکا در سال ۱۹۵۲ دانشمندان بولتن اتمی یکسال بعد در ۱۹۵۳ عقربه‌های ساعت را ۲ دقیقه مانده به نیمه شب تنظیم کردند که نزدیکترین زمان به پایان دنیا یا آخرالزمان بود.
۱۹۶۳
عقربه‌ها در این سال ۱۲ دقیقه به نیمه شب را نشان داد.
۱۹۷۴
دراین سال شرایط بحرانی‌تر شد و عقربه‌ها ۹ دقیقه تا آخرالزمان را به تصویر کشید.
۱۹۸۴
تغییرات شدید آب و هوایی و تحولات بین الملل سرعت عقربه‌ها را برای رسیدن به نیمه شب افزایش داد و در زمان ۳ دقیقه به نیمه شب از حرکت ایستاد.
۱۹۹۱
در سال ۱۹۹۱ که جنگ سرد به پایان رسید، عقربه‌ها در واکنش به این رخداد تا ۱۷ دقیقه مانده به نیمه شب عقب‌نشینی کردند.
۱۹۹۵
طبق بیانیه بولتن دانشمندان اتمی چند سال پس از آرامش نسبی ناشی از پایان یافتن احتمال بروز یک هولوکاست هسته‌ای اما جهان باوجود تعداد ۴۰ هزار سلاح در زرادخانه اتمی همچنان جای خطرناکی است که این موضوع عقربه‌های ساعت را بر روی ۱۴ دقیقه به نیمه شب قرار داد.
۲۰۱۸
باردیگر در نوامبر ۲۰۱۸ به دلیل شدت گرفتن تغییرات اقلیمی و سرعت گرفتن روند گرمایش زمین و افزایش خطر هسته‌ای ۲ دقیقه مانده به نیمه شب را نشان دادند.
۲۰۱۹
تهدیدات جنگ هسته‌ای و تغییرات شدید آب و هوایی که تمامی کشورهای جهان خود را در معرض آن می‌دیدند سبب شد که این عقربه‌ها یکسال بعد ۲۰۱۹ نیز ۲ دقیقه به نیمه شب را نشان دهد.
۲۰۲۲
عقربه‌های ساعت در این سال همانند سال گذشته (۲۰۲۱) بر روی ۱۰۰ ثانیه تا نیمه شب قرار گرفته و نسبت به سال ماقبل تغییری پیدا نکرده است به این معنا که از شدت تهدیدات هسته‌ای و اقلیمی کاسته نشده است.
جمع بندی
عقربه‌های ساعتی که زمان احتمالی وقوع آخرالزمان را برای حیات بشر نشان می‌دهد در بیش از ۷۰ سال گذشته با حذف موارد مشابه، تکانه‌های متعددی را تجربه کرده است. فقط در سال‌های ۱۹۴۷ و ۱۹۹۰، عقربه‌های دقیقه شمار این ساعت ۱۳ بار به جلو و و عقب کشیده شد که این روند همچنان ادامه دارد.
در واقع وجود این ساعت یک ابزار هشدار دهنده برای رهبران جهان است که بدانند تصمیمات و کارکرد آنها تا چه اندازه در جهت نجات یا انحطاط بشریت است.
اما حرکت عقربه‌های این ساعت نشان می‌دهد که رهبران و تصمیم گیرندگان ارشد جهان در بیش از نیم قرن گذشته از این ساعت هم درس چندانی نگرفته اند و اقدامات و روند اتخاذ شده توسط قدرت‌های نظام بین الملل، جهان را آن گونه با مخاطرات عظیم روبه رو کرده که شتاب عقربه‌ها را به سمت نیمه شب افزایش داده است.
نکته حائز اهمیت این است که حتی کمک گرفتن از دانشمندان برنده جوایز نوبل نیز برای اینکه قوس تاریخ در جهان به سمت و سوی جهانی عاری از سلاح هسته‌ای سوق دهد نتوانست رهبران جهان را به خرد بیشتر در این زمینه رهنمون کند.
به گفته «اسکات ساگان» خبرنگار بولتن، نشانه‌های رقابت‌های تسلیحاتی جدید در جهان کاملاً عیان شده است.
طبق این گزارش همچنین تغییرات اقلیمی، ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی مانند نفت، گاز و زغال‌سنگ در زمره تهدیدات اصلی باقی مانده که توسط دانشمندان بولتن در حرکت عقربه‌های ساعت انعکاس یافته است.
کد خبر 5615999منبع: مهر
کلیدواژه: آخرالزمان تسلیحات هسته ای بمب اتمی روسیه اوکراین ایالات متحده امریکا رژیم صهیونیستی فلسطین ولادیمیر پوتین انگلیس مسکو عراق سوریه ایران جنگ اوکراین جنبش حماس لبنان دقیقه به نیمه شب مانده به نیمه شب دانشمندان اتمی عقربه های ساعت ساعت رستاخیز نیمه شب عقربه ها هسته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۵۶۳۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گوجه فرنگی‌ها «جهان موازی» خود را دارند!
در کشفی که به نظر می‌رسد از مجموعه «پیشتازان فضا» یا یک فیلم مارولی بیرون آمده باشد، دانشمندان دریافته‌اند که گوجه فرنگی اساسا در یک «جهان موازی» زندگی می‌کند. این کشف زمانی انجام شد که محققان دانشگاه ایالتی میشیگان به تماشای آنچه در بین ریشه‌های گیاه گوجه‌فرنگی رخ می‌دهد، پرداختند.
به گزارش ایسنا، در مطالعه جدیدی که در مجله ساینس ادونسز(Science Advances) منتشر شده است، محققان دریافتند که ریشه‌های گوجه فرنگی دسته منحصر به فردی از متابولیت‌ها به نام آسیل قند را تولید می‌کنند. پیش از این تصور می‌شد که این ترکیبات فقط در موهای تیره روی سطح برگ‌ها و ساقه‌های گوجه فرنگی ساخته می‌شوند که به کرک معروف هستند.
به نقل از اس‌اف، آسیل قندها مولکول‌های تخصصی متشکل از هسته‌های قندی هستند که با زنجیره‌های اسید چرب تزئین شده‌اند. در کرک گوجه فرنگی، این متابولیت‌ها به دفاع از گیاه در برابر آفات کمک می‌کنند. با این حال، آسیل قندهای ریشه کاملا متفاوت از همتایان زیرزمینی خود بودند.
دانشمندان با استفاده از روش‌های شیمی تجزیه و تحلیل پیشرفته، به این نتیجه رسیدند که فراوان‌ترین آسیل قند موجود در ریشه گوجه فرنگی، به جای هسته ساکارز موجود در آسیل قندهای کرک، دارای هسته قندی است که از گلوکز مرتبط با اینوزیتول ساخته شده است. ترکیبات ریشه همچنین دارای زنجیره اسیدهای چرب متمایزی بودند.
راشل کروین(Rachel Kerwin)، نویسنده مطالعه اول، محقق فوق دکتری در یک بیانیه رسانه‌ای می‌گوید: آنچه در مورد این متابولیت‌های تخصصی بسیار قابل توجه است این است که آنها معمولا در سلول‌ها و بافت‌های بسیار دقیق سنتز می‌شوند.
به عنوان مثال آسیل قندها را در نظر بگیرید. آنها را در برگ‌ها یا ساقه‌های یک گیاه گوجه فرنگی نمی‌بینید. این متابولیت‌های دفاعی چسبنده از نظر فیزیکی درست در نوک کرک‌ها ساخته می‌شوند.
آیا آسیل قندهای ریشه و کرک از طریق یک مسیر متابولیک ساخته می‌شوند؟
برای پاسخ به این سوال، محققان تحقیقاتی مولکولی انجام دادند. آنها ژن‌هایی را در ریشه‌های گوجه فرنگی شناسایی کردند که بسیار شبیه به ژن‌های بیوسنتزی شناخته شده کرک آسیل قند بودند. یکی از ژن‌ها به طور خاص، ASAT1-L نامیده می‌شود.
سپس دانشمندان از ویرایش ژن کریسپر(CRISPR) برای حذف عملکرد ژن‌های ASAT1 و ASAT1-L استفاده کردند. به طور قابل توجهی، گیاهان گوجه فرنگی فاقد ژن ASAT1-L هیچ آسیل قند قابل تشخیصی در ریشه خود تولید نکرد، در حالی که سطوح آسیل قند کرک تحت تأثیر قرار نگرفت. زمانی که ژن ASAT1 حذف شد برعکس این اتفاق افتاد. این نشان می‌دهد که گوجه‌فرنگی‌ها دو مسیر متابولیک آسیل‌قند جداگانه ایجاد کرده‌اند که یکی برای کرک‌ها و دیگری برای ریشه‌ها است.
با کاوش دقیق‌تر، گروه تحقیقاتی دریافتند که ژن‌های کرک و آسیل قند ریشه نزدیک به هم روی ژنوم گوجه فرنگی قرار گرفته‌اند. تصور می‌شود که این نوع سازمان‌دهی ژنومی، که به عنوان یک خوشه ژن بیوسنتزی شناخته می‌شود، به ژن‌ها امکان تنظیم و توارث مشترک را می‌دهد.
رابرت لاست(Robert Last)، نویسنده ارشد این مطالعه، توضیح می‌دهد: در کنار مسیری که سال‌ها در حال مطالعه آن بودیم، در اینجا دومین جهان موازی را پیدا می‌کنیم که در زیر زمین وجود دارد.
تجزیه و تحلیل تکاملی نشان داد که ژن ASAT1-L احتمالا زمانی پدیدار شد که ژن اجدادی ASAT1 شبیه‌سازی شده است. سپس این دو ژن از هم جدا شدند و برای کرک و ریشه تخصصی شدند. وقتی دانشمندان به سایر اقوام گوجه‌فرنگی نگاه کردند، داستان حتی جذاب‌تر شد. آنها کشف کردند که ژن ASAT1-L و آسیل قندهای ریشه در برخی از گونه‌های گوجه‌فرنگی وحشی یافت می‌شوند، اما در عموزاده‌های دورتر مانند بادمجان یافت نمی‌شوند. این نشان می‌دهد که توانایی ساخت آسیل‌قندهای ریشه تقریبا به تازگی در درخت خانوادگی گوجه‌فرنگی تکامل یافته است.
هدف از تولید این متابولیت‌های مرموز زیرزمینی چیست؟
پاسخ صادقانه این است که ما هنوز نمی‌دانیم.
با توجه به شباهت آنها به ترکیبات محافظ کرک، یک احتمال این است که آسیل قندهای ریشه به گوجه فرنگی کمک کنند تا از آفات و عوامل بیماری‌زای ساکن خاک جلوگیری کند. آنها همچنین ممکن است در جذب میکروب‌های مفید در ناحیه ریشه نقش داشته باشند. مطالعات آینده می‌تواند عملکردهای زمین‌شناختی آنها را مشخص کند.
اگر متوجه شویم که این آسیل قندهای ریشه در دفع ارگانیسم‌های مضر مؤثر هستند، آیا می‌توان آنها را در گیاهان دیگر پرورش داد و در نتیجه به رشد گیاهان بدون نیاز به قارچ‌کش‌ها و آفت‌کش‌های مصنوعی کمک کرد؟
اینها سوالاتی هستند که در مرکز جستجوی بشر برای آب خالص‌تر، غذای ایمن‌تر و کاهش اتکا به مواد شیمیایی مصنوعی مضر قرار دارند.
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»